Ҳаёти дубораи дарахтон
Ҳар як дарахт ҳарчанд, ки дарозумр набошад, рӯзе пир шуда хушк мегардад, ки натиҷа чунин дарахтҳое, ки дар боғҳо, сайргоҳҳо, истироҳатгоҳҳо ва ҳатто сари роҳҳо қомат афрохта атрофро зебу оро медиҳанд, ҳолати решакан ва буридани онҳоро баъзан мушоҳида мекунем. Аз дарахтони куҳансоле, ки баргу шохҳояшон хушк шуда, аз сабзиш бозмондаанд, ҳамоно кучаҳову боғҳоро боз ҳам зеботару ҷолибтар кардан имконпазир аст. Дар давоми мавҷудияти худ ҳамон як дарахти дар куҷое қоматафрохта барои садҳо нафар хотираҳои рангин гузоштааст ва онҳоро решакан кардан ҳамчу захме задан ба дили онҳо мебошад.
Аз ҷониби дигар, шояд баъзеҳо андеша доранд, ки аз дарахтони куҳансоли баргу шох надошта ба мо чӣ суд? Аммо дар асл метавон, ки аз чунин дарахтони куҳансол ва бузургтан, ки дар боғҳо, хиёбонҳо, назди биноҳои истиқоматӣ қомат афрохтаанд, шоҳкориҳои тамошобобе, ки дар танаи ин дарахтон сохта шудаанд, барои дилхушӣ истифода бурд. Дар акси зер далели ин гуфтаҳоро метавон дид.
